انواع سیم و کابل

قبل از این که به بررسی انواع سیم و کابل بپردازیم ابتدا تفاوت آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم. سیم و کابل هر دو از رشته‌هایی هستند که برای انتقال برق، اطلاعات یا سیگنال استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های زیادی نیز دارند. سیم به عنوان یک رشته تک‌تیره از فلز، معمولاً مس یا آلومینیوم، است که می‌تواند در سیستم‌های الکتریکی از جمله شبکه‌های قدرت، مدارهای الکترونیکی و سیستم‌های ارتباطی استفاده شود. سیم به صورت تک تیغی است و از یک لایه خارجی عایق برای جلوگیری از تماس با محیط استفاده می‌شود. از سوی دیگر، کابل ترکیبی از چندین سیم است که به صورت موازی یا تنها درون یک پوسته قرار دارند. کابل‌ها معمولاً حاوی بیشتر از یک سیم هستند و می‌توانند در سیستم‌های ارتباطی، شبکه‌های کامپیوتری و دیگر برنامه‌های بازار استفاده شوند. به طور کلی، می‌توان گفت که با توجه به اینکه کابل‌ها حاوی چندین سیم هستند، آنها قابلیت انتقال اطلاعات بیشتری را دارند و همچنین پایداری بیشتری نسبت به سیم‌ها دارند.
سیم ها را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد.
1.سیم مفتول یا Wire rope: از چندین رشته سیم فلزی کوچکتر به دور هم تابیده شده است. از این نوع سیم برای تحمل بارهای سنگین و با استحکام بالا در صنایعی مانند ساخت و ساز، حمل و نقل، صنایع دریایی، معدن‌کاری، جرثقیل و آسانسور استفاده می‌شود.سیم مفتول معمولاً از جنس‌های مختلفی از قبیل فولاد ضد زنگ، فولاد کربنی، فولاد گالوانیزه، فولاد با کروم و مس تولید می‌شود. هر کدام از این جنس‌ها برای کاربردهای خاصی مناسبند. به عنوان مثال، سیم مفتول از فولاد ضد زنگ برای استفاده در محیط‌هایی که برای سیم‌های فلزی عادی خطر خوردن زنگ‌زدگی وجود دارد (مانند صنایع نفت و گاز)، استفاده می‌شود.سیم مفتول نسبت به سایر انواع سیم‌ها در برابر خوردگی، شکست و خمش مقاومت بیشتری دارد ولی هزینه تولید آن نیز بالاتر است.
2.سیم نیمه افشان یا Semi-conductor Wire :عبارت است از سیم‌هایی که دارای پوسته‌ی غیر هادی و بدون مقاومت الکتریکی هستند. این سیم‌ها در صنعت تولید کابل‌های برق، ارتباطات و مخابرات به کار می‌روند. این سیم‌ها با استفاده از فناوری نانو، از جنس‌های مختلفی مانند سیلیکون، پلاستیک، پلی‌آمید و… تولید می‌شوند. سیم نیمه افشان به دلیل عدم داشتن مقاومت الکتریکی قابل توجه، برای جلوگیری از رسوب توان در خطوط انتقال برق و کابل‌های ارتباطی به کار می‌روند.
همچنین، سیم نیمه افشان در محصولات الکترونیکی نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در تراشه‌های الکترونیکی، این سیم‌ها برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی به کار می‌روند.
3.سیم افشان یا Insulated Wire :عبارت است از سیم‌های فلزی کوچک با پوششی از جنس پلاستیک یا لاستیک به منظور جداسازی آنها از محیط بیرون و همچنین به تدریج کاهش خطرات الکتریکی و حفاظت از سیم در برابر خوردگی و سایر آسیب‌های مکانیکی.این نوع سیم، در صنایع مختلفی مانند برق، الکترونیک، خودروسازی، صنایع روشنایی و ساختمان‌سازی استفاده می‌شود. سیم افشان معمولاً از موادی همچون پلی‌آمید، پلی‌اتیلن، پلی‌استر، پلاستیک ، PVC، لاستیک ساخته می‌شود.
این سیم‌ها با توجه به ویژگی‌های مختلفی که دارند، مانند مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت الکتریکی و غیره، برای استفاده در کاربردهای متنوع مناسب هستند. به عنوان مثال، سیم افشان با پوشش پلی‌اتیلن برای استفاده در صنایع الکترونیکی و خودروسازی، سیم افشان با پوشش پلی‌آمید برای استفاده در صنایع مخابراتی و الکتریکی و سیم افشان با پوشش PVC برای استفاده در صنایع ساختمانی و روشنایی مناسب هستند.
اجزای تشکیل دهنده سیم:
سیم برق معمولاً از چند لایه و قسمت تشکیل شده است:
1.هسته مرکزی: این بخش معمولاً از مس تشکیل شده است و جریان الکتریکی را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می کند.
2.عایق: این قسمت از سیم، که بیشتر از پلاستیک سخت یا PVC ساخته شده است، برای جلوگیری از تماس بین هسته مرکزی و زمین یا دیگر آبجکت ها به کار می رود.
3.روکش خارجی: این قسمت از سیم، که معمولاً از PVC یا Teflon ساخته شده است، به عنوان پوشش خارجی برای حفاظت از سیم در برابر خراشیدگی، گره خوردگی، نور خوردگی و مقاومت در برابر عوامل جوی آب و هوا و… استفاده می شود.
4.مفصل: در بعضی از سیم های برق، یک مفصل یا اتصال کابل نیز وجود دارد. مفصل معمولاً برای اتصال دو قسمت مختلف سیم به همدیگر استفاده می شود و می تواند به شکل جداپذیر یا غیرجداپذیر باشد.

در ایران، استاندارد رنگ سیم‌های برق بر اساس استاندارد بین‌المللی IEC 60446 تعیین می‌شود. بر اساس این استاندارد، رنگ‌های مختلفی به منظور تمایز دادن سیم‌ها به کار می‌روند. در ادامه، رنگ‌های استفاده شده برای سیم‌های الکتریکی در ایران ذکر می‌شود:
• سیم خاکستری: برای سیم‌های نيوماتيك و کنترل استفاده می‌شود.
• سیم سفید: برای نصبات کابل و سیستم‌های اعلام حريق و اطفاء حريق استفاده می‌شود.
• سیم قرمز: برای اتصال فاز به فاز و همچنین برای سیم‌های اضطراری استفاده می‌شود.
• سیم زرد: برای اتصال به زمين (earth) استفاده مي‌شود.
• سیم سبز: برای اتصال به زمين (earth) و همچنین به عنوان سيم اضطراری استفاده می‌شود.
• سیم آبی: برای نصبات کابل و سیستم‌های اعلام حريق و اطفاء حريق استفاده می‌شود.
• سیم مشکی: برای اتصال فاز به فاز و همچنین برای سیم‌های اضطراری استفاده می‌شود.
• سیم قهوه‌ای: برای سیم‌های خدمات رسانی (telecom) استفاده می‌شود.
• سیم نارنجی: برای اتصال مجازی فاز به فاز (برای مثال در سیم‌های ۲۲۰ ولت یا بیشتر) استفاده می‌شود.
لازم به ذکر است که علاوه بر رنگ‌های فوق، برای کاربردهای خاص از رنگ‌های دیگری نیز می‌توان در سیم‌های برق استفاده کرد.

کابل چیست؟
کابل، یک لوله یا بسته‌ای از سیم‌های الکتریکی است که برای انتقال داده‌ها، برق و سیگنال‌های مختلف به کار می‌رود. این سیم‌ها معمولاً با یکدیگر تابیده شده‌اند و با پوششی از جنس پلاستیک یا پوسته‌ای از جنس فلزی به هم محکم متصل هستند. کابل‌ها در صنایع مختلفی مانند فناوری اطلاعات، ارتباطات، برق، صوتی و تصویری، حمل و نقل و غیره به کار می‌روند.
کابل‌ها از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده‌اند که هر قسمت آن به منظور انجام یک وظیفه خاص طراحی و ساخته شده است.

برخی از قسمت‌های مهم کابل عبارتند از:
1.روکش: پوسته‌ی خارجی کابل که از جنس پلاستیک، لاستیک، فلز و یا کاغذ باشد.روکش کابل پوششی است که به صورت لایه از جنس مختلف بر روی کابل قرار می‌گیرد و آن را در مقابل خطرات مختلفی مانند خرابی، خوردگی، رطوبت، حرارت و … محافظت می‌کند. این پوشش ممکن است از مواد مختلفی مانند پلاستیک، لاستیک، فلز و یا کاغذ باشد. هدف از روکش کابل، جلوگیری از تغییر شکل و خرابی سیم‌ها و حفاظت از آن‌ها در برابر شرایط مختلف است. در بعضی از کابل‌ها، روکش معمولاً در قسمت بیرونی کابل قرار دارد و پوشش دهنده اصلی کابل است، در حالی که در بعضی دیگر از کابل‌ها، پوشش دهنده اصلی کابل عملکرد روکش را انجام می‌دهد.
2.هسته: قسمت داخلی کابل که شامل سیم‌های الکتریکی، فیبر نوری و یا فلزی است که به منظور انتقال داده‌ها و سیگنال‌ها به کار می‌رود.هسته کابل، قسمت داخلی کابل است که شامل سیم‌های الکتریکی، فیبر نوری و یا فلزی است. این سیم‌ها به منظور انتقال داده‌ها و سیگنال‌ها به کار می‌روند. ساختار هسته کابل بسته به نوع کابل متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، در کابل‌های شبکه، هسته شامل مجموعه‌ای از سیم‌های شبکه است که به منظور انتقال داده‌های شبکه به کار می‌روند. در کابل‌های برق، هسته شامل سیم‌های زغالی، مسی و یا آلومینیومی است که برای انتقال برق به صورت DC و یا AC به کار می‌روند. در کابل‌های فیبر نوری، هسته از یک یا چند المان فیبر نوری تشکیل شده است که اطلاعات را به صورت نوری منتقل می‌کنند. به طور کلی، هسته کابل به عنوان قسمت اصلی کابل شناخته می‌شود و مهمترین وظیفه آن، انتقال داده‌ها و سیگنال‌ها به صورت دقیق و بدون اختلال است.
3.صفحه‌ی فویل: یک لایه از فویل فلزی که به منظور جلوگیری از تداخل الکترومغناطیسی و افزایش عایق برای کابل‌ها استفاده می‌شود.صفحه‌ی فویل یک لایه از فویل فلزی است که به عنوان جداسازی بین هسته و روکش در کابل‌ها استفاده می‌شود. این صفحه فویل به عنوان یک سد حرارتی، الکتریکی و الکترومغناطیسی بین قسمت‌های داخلی و خارجی کابل عمل می‌کند و جلوگیری از انتقال نویز، تداخل الکترومغناطیسی و سایر اختلالات الکتریکی را هدف دارد. در اغلب کابل‌های ارتباطی مانند کابل شبکه، تلفنی و یا کابل‌های HDMI، صفحه‌ی فویل از جنس آلومینیوم است که به دلیل خواص سد حرارتی و جذب نویز، برای جلوگیری از اختلالات الکتریکی به کار می‌رود. صفحه‌ی فویل ممکن است به صورت لایه‌های متعددی باشد و در برخی موارد، لایه‌های دیگری نیز به صورت هم‌زمان با آن به کار می‌روند تا بتوان به بهترین شکل از کابل استفاده کرد.
4.پوسته‌ی داخلی: پوسته‌ی داخلی کابل، لایه ای از مواد عایقی است که در داخل کابل قرار دارد و هسته را از خارج جدا می‌کند. این پوسته به منظور جلوگیری از خرابی و آسیب به سیم‌های الکتریکی کابل و همچنین جلوگیری از تاثیر شرایط محیطی می‌باشد.موادی که برای ساخت پوسته‌ی داخلی کابل به کار می‌روند شامل پلی‌اتیلن، پلی‌ورتان، پلاستیک و یا PVC می‌باشند. پوسته‌های داخلی باعث محافظت سیم‌های الکتریکی از خرابی شوک مکانیکی، رطوبت، گرد و غبار و تغییر شکل ناشی از شرایط مختلف محیطی مانند حرارت و سرما می‌شوند.پوسته‌ی داخلی در کابل‌های برق بسیار حائز اهمیت است، زیرا باید مطمئن باشیم که سیم‌های الکتریکی به خوبی محافظت شده‌اند و هیچ تغییراتی در آن‌ها رخ نمی‌دهد. به همین دلیل، استفاده از مواد با کیفیت و عملکرد بالا برای ساخت پوسته‌ی داخلی بسیار مهم است.
5.جداکننده: برای جداسازی هسته و صفحه فویل از یکدیگر استفاده می‌شود.جداکننده کابل، یک لایه از ماده‌ای عایقی و جداسازی‌کننده است که بین هسته و صفحه فویل و یا روکش قرار می‌گیرد. هدف اصلی استفاده از جداکننده، جداسازی دقیق هسته کابل از لایه‌های بیرونی کابل و جلوگیری از تاثیرات الکترومغناطیسی و نویزهای مختلف بر روی سیگنال های کابل است.
در برخی کابل‌های شبکه، جداکننده معمولاً به صورت یک رشته از سیم‌های پلاستیکی و یا فویلی است که در وسط کابل قرار دارد. این رشته از سیم‌ها به منظور جداسازی هسته از صفحه فویل و روکش در کابل‌های شبکه به کار می‌رود. در برخی کابل‌های برق، جداکننده معمولاً به صورت یک لایه از پلاستیک و یا PVC است که در وسط کابل قرار داده می‌شود.استفاده از جداکننده در کابل‌های برق و شبکه، باعث بهبود کیفیت سیگنال های منتقل شده توسط کابل می‌شود و از اختلالات الکترومغناطیسی جلوگیری می‌کند.
6.عایق: لایه‌ای از ماده‌ای عایقی است که بر روی هسته کابل یا کابل‌ها قرار می‌گیرد و هدف آن جلوگیری از تماس سیم‌های الکتریکی کابل با هم و با محیط است. عایق به صورت یک لایه پوششی در کابل قرار داده می‌شود و به منظور جلوگیری از الکتریسیته‌ایجاد الکترون‌های فریبا و اثر کپاسیتیو عمل می‌کند. عایق کابل می‌تواند از مواد مختلفی مانند پلاستیک، پلی‌اتیلن، PVC و یا لاستیک ساخته شود. این لایه پوششی به منظور محافظت از سیم‌های الکتریکی در برابر خرابی شوک مکانیکی، رطوبت، حرارت، سایش و تغییرات شکل مختلف برای کابل‌های مختلف طراحی شده است.
استفاده از عایق کابل به عنوان یک پوشش عایقی، می‌تواند به محافظت از کابل و تضمین کیفیت سیگنال منتقل شده توسط آن کمک کند. همچنین، این پوشش عایقی می‌تواند از خطرات الکتریکی در کاربردهای مختلف نظیر کاربردهای برقی و الکترونیکی جلوگیری کند.
7.پوشش دهنده: پوشش دهنده کابل، لایه‌ای از ماده‌ای حفاظتی است که بر روی پوسته و لایه‌های داخلی کابل قرار می‌گیرد و به منظور جلوگیری از خرابی و آسیب به سیم‌های الکتریکی و همچنین عمل به‌عنوان مانعی در برابر تاثیرات شرایط محیطی است.موادی که برای ساخت پوشش دهنده کابل به کار می‌روند شامل PVC، چرم، نایلون، پلی‌اتیلن، فاضلاب و یا پلی‌پروپیلن می‌باشند. این لایه پوششی در کابل به عنوان یک پوشش بیرونی قرار داده می‌شود و به منظور جلوگیری از حرکت آسان کابل در زمان نصب و کاربرد، فشار و اثرات شوک مکانیکی، رطوبت، گرد و غبار و تغییرات دمایی در محیط، پوشش دهنده بر روی کابل قرار می‌گیرد. استفاده از پوشش دهنده در کابل‌های برق و شبکه، به تضمین محافظت کامل کابل و جلوگیری از خرابی و آسیب به سیم‌های الکتریکی کمک می کند. همچنین، پوشش دهنده کابل به عنوان یک مانعی در برابر تغییرات شرایط محیطی در کاربردهای مختلف نظیر کاربردهای برقی و الکترونیکی استفاده می‌شود.

انواع کابل
کابل‌ها بر اساس ولتاژ کاری به چند دسته‌بندی تقسیم می‌شوند:
۱. کابل‌های فشار ضعیف: این نوع کابل‌ها برای انتقال اطلاعات در فشار ضعیف 600تا1000 وات استفاده می‌شوند. کابل های فشار ضعیف یا کابل های LV (Low Voltage) در سیستم های برقی استفاده می شوند. این کابل ها برای انتقال انرژی الکتریکی به طور معمول برای دستگاه های الکترونیکی کوچک و خانگی استفاده می شوند.
به طور کلی، کابل های فشار ضعیف شامل دو رشته سیم هستند که با یکدیگر تابیده شده اند و برای انتقال سیگنال های الکتریکی استفاده می شوند. کابل های فشار ضعیف در بسیاری از دستگاه های الکترونیکی مانند کامپیوترها، تلفن های همراه، دوربین های مداربسته، تجهیزات صوتی و تصویری و… استفاده می شوند.
۲. کابل‌های فشار متوسط: این نوع کابل‌ها برای انتقال برق در فشار متوسط کمتر از 36000وات استفاده می‌شوند. این کابل ها در سیستم های توزیع برق، سیستم های روشنایی شهری، صنایع و کارخانجات، مناطق مسکونی و… مورد استفاده قرار می گیرند.
کابل های فشار متوسط دارای عایق کاملاً جدا از پوشش خود هستند و برای انتقال انرژی الکتریکی از موادی مانند پلی اتیلن، کاغذ با روغن، کتان و یا خاکستری سیمانی ساخته می شوند. در مقایسه با کابل های فشار ضعیف، کابل های فشار متوسط دارای سیم های بیشتری هستند که به دلیل ولتاژ بالاتر، نیروی برقی بیشتری را منتقل می کنند. همچنین، برای نصب و استفاده از این کابل ها نیاز به تجهیزات و فضای بسیار بزرگتری دارید.
۳. کابل‌های فشار قوی: این نوع کابل‌ها برای انتقال برق در فشار قوی بیشتر از 36000وات استفاده می‌شوند. این کابل ها در سیستم های انتقال برق، ایستگاه های نیروگاهی، زیردریایی، صنایع بزرگ و… مورد استفاده قرار می گیرند.
کابل های فشار قوی دارای روکش کاملاً محافظت شده و عایق گذاری شده هستند تا به دلیل ولتاژ بالا، نیروی الکتریکی را به خوبی منتقل کنند و از خطرات احتمالی جانی و غیرجانی جلوگیری کنند.
این کابل ها معمولاً از سیم های مسی و یا آلومینیومی تشکیل شده اند که توسط یک لایه روکش PVC، XLPE یا EPR پوشیده شده اند. همچنین، کابل های فشار قوی برای حفاظت در برابر شرایط آب و هوایی نامساعد، در محفظه های خاصی که شامل روکش های فلزی یا پلیمری هستند قرار داده می شوند.کابل های فشار قوی معمولاً برای انتقال انرژی الکتریکی به فاصله های طولانی مورد استفاده قرار می گیرند و به دلیل ولتاژ بالا، نیاز به تجهیزات بسیار بزرگتر و پیچیده تری برای نصب و استفاده دارند.

کابل ها از نظر جنس سیم به چند دسته تقسیم می شوند.
1.کابل‌های مسی: در این نوع کابل از سیم‌های مسی استفاده می‌شود. این کابل‌ها برای انتقال اطلاعات و برق در بسیاری از صنایع، مانند تلفن، شبکه‌های کامپیوتری، برق خانگی و … استفاده می‌شوند.
2.کابل‌های فیبر نوری: این نوع کابل از الیاف نوری ساخته شده است و برای انتقال اطلاعات با سرعت بالا استفاده می‌شود. این کابل‌ها برای ارتباطات اینترنت، تلویزیون و تلفن همراه استفاده می‌شوند.
3.کابل‌های کواکسیال: این نوع کابل از یک روکش فلزی حاوی یک سیم فلزی درونی استفاده می‌کند. این کابل‌ها برای انتقال سیگنال‌های تلویزیونی، رادیویی و سیگنال‌های شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شوند.
4.کابل‌های آلومینیومی: این نوع کابل از سیم‌های آلومینیومی ساخته می‌شود و برای انتقال برق با فشار بالا به کار می‌رود. این کابل‌ها برای انتقال برق در شبکه‌های توزیع برق کاربرد دارند.

همچنین کابل ها از نظر کاربرد به دو دسته مسلح و غیرمسلح تقسیم می شوند.
کابل‌های مسلح و غیرمسلح در واقع تفاوتی با یکدیگر دارند. کابل‌های مسلح شامل یک لایه اضافه از جنس فولاد یا آلومینیوم به عنوان نیروی پشتیبان کننده برای جلوگیری از شکستن و خم شدن کابل هنگامی که به آن کشیده می شود، می باشند. این نوع کابل‌ها برای استفاده در محیط‌هایی که نیاز به مقاومت بالاتری دارند، مثل محیط‌های صنعتی یا ساختمانی، مناسب هستند.
از طرفی، کابل‌های غیرمسلح فاقد لایه فلزی هستند و با استفاده از عایق‌های مختلفی مانند PVC، XLPE و … ساخته می شوند. این نوع کابل‌ها برای استفاده در محیط‌هایی با رطوبت کم و خطر کمتری از مواد شیمیایی، مثل محیط‌های منزل یا دفترکار، مناسب هستند.
در کل، تمایز اصلی بین کابل‌های مسلح و غیرمسلح در مقاومت آنها در برابر شکستن و خم شدن است.

عایق‌های مورد استفاده در کابل‌های ضعیف و سیم، به فرآیند تولید کابل، نوع کابل و نیز نیاز به عایق مناسب برای حفاظت از سیم و کابل در برابر شرایط مختلف مانند سرعت جریان برق، دما، رطوبت و فشار وابسته است.
بعضی از عایق‌های مورد استفاده در کابل‌های ضعیف و سیم عبارتند از:
1. پلیمرهای روشن مانند پلی‌اتیلن (PE) و پلی‌پروپیلن (PP)
2. روغن‌های معدنی
3. لاستیک‌ها
4. پلی‌کلرید وینیل (PVC)
5. تفلون (PTFE)
هر کدام از این عایق‌ها دارای ویژگی‌ها و مزایای خاص خود هستند که بسته به نیاز و شرایط کاربردی، انتخاب می‌شوند. به طور کلی، انتخاب عایق مناسب برای کابل‌های ضعیف و سیم، موجب افزایش عمر کابل و بهبود عملکرد آن می‌شود.

پلی کلرید وینیل (PVC) یکی از متداول‌ترین عایق‌های استفاده شده در کابل‌هاست. خواص PVC برای عایق کابل‌ها عبارتند از:
1- مقاومت به حرارت: PVC دارای مقاومت خوبی در برابر حرارت است و می‌تواند در دماهای مختلف مانند دمای پایین، متوسط و بالا استفاده شود.
2- مقاومت به رطوبت: PVC مقاومت خوبی در برابر رطوبت دارد و می‌تواند در شرایط آب و هوایی مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
3- مقاومت به شعله: PVC یکی از بهترین مواد عایق است که در برابر شعله مقاومت دارد و می‌تواند از پخش شعله جلوگیری کند.
4- مقاومت به مواد شیمیایی: PVC نسبتاً مقاوم در برابر مواد شیمیایی است و قابلیت مقاومت در برابر اسیدها، بازها و حلال‌های مختلف را دارد.
5- مقاومت به خودآتش‌سوزی: PVC به دلیل مقاومت بالایی که در برابر حرارت دارد، خودآتش‌سوزی را کاهش می‌دهد.
6- قابلیت پردازش: PVC به دلیل داشتن ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مناسب، طراحی کابل‌های چند منظوره را ساده می‌کند.
7- هزینه مناسب: PVC به علت هزینه نسبتاً پایینی که دارد، به یکی از ترجیحات اصلی در صنعت کابل‌سازی تبدیل شده است.
بنابراین، استفاده از PVC برای عایق کابل‌ها، به دلیل مزایای فوق، بسیار رایج است. البته نکته ای که باید در نظر داشت این است که مزیت های یک ماده به تنهایی کافی نیستند و باید با توجه به شرایط کاربرد کابل و نیز نیازهای کاربران، بهترین گزینه را انتخاب کرد.

روغن‌های معدنی در عایق‌های برق استفاده می‌شوند. این روغن‌ها شامل نوع خاصی از روغن‌های پایه معدنی هستند که از تصفیه نفت به دست می‌آیند. روغن‌های معدنی باعث کاهش کارایی گرمایی عایق و افزایش فرسایش آن نمی‌شوند و در طولانی مدت مقاومت و عمر عایق را حفظ می‌کنند.
علاوه بر این، روغن‌های معدنی به عنوان یک ماده عایق قابل اطمینان برای سیستم‌های برقی انتخاب شده‌اند. این روغن‌ها دارای خواص الکتریکی و عایقی بالا هستند. همچنین، به دلیل ویژگی‌های ضد خوردگی و ضد اکسیداسیون، برای پایداری عایق در برابر عوامل مختلف نظیر حرارت، رطوبت و شرایط جوی سخت استفاده می‌شوند.
روغن‌های معدنی برای کاربردهای خاصی نیز استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، در ترانسفورماتورهای برقی بزرگ، روغن‌های معدنی به عنوان یک عایق و همچنین یک ماده خنثی کننده اسیدها استفاده می‌شوند. همچنین، در کنترل کیفیت تولید عایق‌های سیستم‌های برقی، روغن‌های معدنی به عنوان یک ماده مرجع برای آزمایش عایق‌ها استفاده می‌شوند.
استاندارد اروپا در مورد رنگ عایق کابل
در استاندارد اروپا، استانداردهای مختلفی برای رنگ‌های عایق کابل وجود دارد که به صورت کلی مشخصات زیر را در نظر می‌گیرند:
• رنگ باید مقاوم در برابر شرایط جوی شدید باشد.
• رنگ باید دارای مقاومت خوبی در برابر حرارت و مواد شیمیایی باشد.
• رنگ باید دارای مقاومت در برابر فرسایش و سایش باشد.
• رنگ باید دارای مقاومت در برابر اشعه‌های UV باشد تا پس از مدت زمان طولانی همچنان پایدار باشد.
• رنگ باید دارای ترکیب مناسبی از مواد شیمیایی باشد تا عمر طولانی داشته باشد.
• رنگ باید دارای خواص عایقی مناسب باشد.
همچنین در استاندارد EN 50305 به طور خاص برای رنگ عایق کابل، مشخصات دقیقی در مورد پایداری رنگ در شرایط مختلف اعم از دما، رطوبت، تابش UV و غیره تعیین شده است.
به طور کلی، برای انتخاب رنگ عایق کابل باید به استانداردهای مربوطه و نوع کاربری مورد نظر توجه کرد.